آسمان رقصيد و باراني شديم موج زد دريا و طوفاني شديم
بغض چندين ساله ما باز شد يا علي گفتيم و عشق آغاز شد
اينك كعبه آغوش گشوده تا كهكشاني از خير و نيكي، منظومه اي از روشني و زلاليت و دريايي نيلگون از پاكي و طهارت، زمين خاكي را به يمن قدوم خود تقدس بخشد.
عرش آسمان معطر از عطر اين مولود مقدس و فرش زمين رنگين از شقايق ها نرگس هاي بهاري است.
آري، اينك كعبه مادر مي شود تا در دامان مهر خود، برترين عالميان را به بشريت هديه كند.
به تبسم شيرين اين مولود نيك سيرت، كعبه مي خندد، فرشتگان احرام مي پوشند و به طواف در مي آيند.
اينجا مقام قرب الهي و خانه خالق جهانيان جايي است كه علي (ع) تنها مخلوقي است كه در آن تولد مي يابد.
اين فضيلتي است كه خداوند به جهت بزرگداشت و بالا بردن مقام و اظهار كرامت او مخصوص علي (ع) گردانيده است.
زمان آن رسيده كه اين خورشيد بي همتا در تاريخ بشريت طلوع كند، خورشيدي عالم تاب كه واسطه خلقت آفرينش شد و جهان از او منشاء گرفت،او كه در خانه امن الهي مقدسترين خانه زميني چشم به جهان مي گشايد تا جهاني را به نور وجود مقدس خود منور كند و جلوه هاي معنويت، روحانيت، عدالت، مظلوميت و بزرگي را تا انتهاي عالم بگستراند.
علي مي آيد تا ريگزار تفتيده جاهليت، ظلم و بي عدالتي را سراسر نور و روشنايي بخشد. او ستاره اي درخشان در پهنه تاريخ بشريت است كه تا دنيا دنياست هدايتگر قلب هاي پذيراي وحدانيت، عدالت و انسانيت خواهد بود.
ياعلي گفتيم و طوفاني شديم مست از آن دستي كه مي داني شديم
مي آيد تا بياموزد مودت، انسانيت و عشق و وفا را، او كه خود اسطوره مهرباني و عطوفت، پدر يتيمان و بي كسان و وجودش نوراني بخش حيات انسانها است.
علي زيبا است زيرا زيبايي و نيكويي با او درآميخته است، وجودش، درونش و روحش سراسر نيكي، زيبايي و خوبي است.
نمي توان علي را دوست داشت اما نخواست علي وار زيست.
نمي توان علي را ياد كرد اما چون علي نيكو خصال نبود كه اگر چنين باشد دوستي علي معنا ندارد.
نمي توان كسي را دوست داشت اما از او، خصايلش و نيكي هايش دوري گزيد.
علي خواستن، در عمل من و تو تجلي مي كند.
علي يعني عدالت، حق، بزرگ بودن. علي يعني دل و روحي به وسعت دريا داشتن و كمال انسان و تجلي روح الهي در جسم خاكي.
با علي بودن و دوستدار علي بودن بايد در عمل ما ظهور داشته باشد و او الگو و اسوه تمام و كمالي براي انسان نه فقط امروز و عصر حاضر كه همه اعصار و قرون بوده و هست و خواهد بود.
از سكوت و گريه سرشارم علي تا هميشه دوستت دارم علي
قسم به كعبه، كه نور زاييد، قسم به نور فوق النور كه زايشگر تو بود، قسم به نخل كه ايستاده نماز كرد، آنگاه كه نماز از ابتدا بوي تو را مي داد.
سوگند به نخستين ايمان آورنده امين، به مردترين نمازگزار مرد، سوگند به نخستين دستهاي پاك كه بيعت كرد و بر سر پيمان خويش تا آخرين لحظه ايستاد.
قسم به مهر بي دريغ، به پدر كه چاه را وقف وضوي نماز نخل ها كرد، قسم به زيتون، به خاك كه پيشاني تو را بوييد.
قسم به عدل، به عادل، قسم به قاسم قسمت كننده عدالت، قسم به شما كه عادلترين رزمنده راه اسلام نام گرفتيد، سوگند به ايثار، آنچنان كه بر جاي پيامبر خفتيد تا شمشيرهاي آميخته جهالت جسارتي بر محمد (ص) وارد نكنند.
مولا يا مولا، من از حكايت عشق تو بس كنم! هيهات مگر اجل كه ببندد زبان گفتارم، اينك آفتاب چگونه برآيد در روزي اين چنين كه خورشيد مهرفروز امير دلها بر دنيا ديده گشوده است.
اكنون كه مي آمدي شمع هاي هدايت براي هميشه برافروخته مي شود و خيل گمشدگان تاريخ به افقي روشن رهمنون مي شوند.
ديده بگشا اي علي مرتضي (ع)، ديده بگشا اي پس از سوء القضا، حسن القضا، ديده بگشا آگاهي بخش آمدي، ديده بگشا چون به ديدار آمدي.
مژدگاني بده اي بغض گرفتار شده، ساقي صاحب زمزم از كعبه پديدار شده، مژدگاني بده، اي پيرهن كعبه چون كه قافله سالار چون ماه شبهاي تنهايي هويدا شده است.
امروز جاري مي شود حضور سبز تو در خاطر جهان، همچون ستاره در ابعاد آسمان، تو برگ برگ سبز جهاني و جرعه جرعه در رگهاي تاريخ از 13 رجب جاري مي شود.
اينك انتظار كعبه پايان يافته است و علي (ع)چشم بر جهان مي گشايد و دهان جهان پر از گلواژه هاي علوي مي شود، او آمده است تا جهان را بسازد چونان كه محمد (ص) امين بر او اعتقاد داشت.
و اكنون چقدر عشق شكوفا شده در بارو زمان و چقدر عطر نجيبانه عشق پراكنده مي شود و حالا كه آمدي اي مولاي متقيان (ع) و آسمان با همه وسعت اش پيدا نيست و اينكه كه پا بر زمين مي گذاريد.
آمدي و سايه لطف خدا بر سر همه مردمان گسترده مي شود و همين كه بال در جهان گشوديد آسمان به لرزه افتاده كه چرا با زميني كه علي (ع) در آن تولد يافته فاصله دارد.
اينك هزاره ها يكي يكي مي گذرند و نام علي (ع) هر روز جهان را تشنه خويش مي كند و اما هنوز امت علي (ع) همانند غربت غدير غريبند و غريبه هاي جهان هنوز حتي از نام علي (ع) نيز در هراسند.
و امروز، به بركت نام و نشانه شما روز پدر است، روز بي دريع مهر، روز دستهاي پينه بسته، آنجا كه پيامبر بر آنها بوسه زد، روز پدر است، پدري كه حسين (ع) در مكتب او پرورش يافت، پدري كه زينب (ع) بازگـــوكننده خطبه هاي نگفته او شده است.
از: فرهاد شرف پور
مشاور رسانه اي و تبليغات بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی خاتم الانبیاء(ص)
1394/02/10 - 16:26