مکانیسم عمل
طبق قوانین فیزیک و فیزیولوژی تنفس اکسیژن در فشار بالا باعث افزایش فشار اکسیژن آلوئولی و 3 اثر فارما کو لوژیک روی بدن می شود.
1- محتوی O2 شریانی را افزایش می دهد که منجر به بهبودی حالت ایسکمیک ناشی از نبود اکسیژن مثل زخم های مزمن ترمیم نیافته می شود.
2- باعث انقباض عروقی می شود(در درمان ادم بافتی از جمله ادم مغزی یا سندرم های کمپارتمان محیطی استفاده می شود به این ترتیب تا حدی کار قلبی را کاهش می دهد.
3- اثر ضد باکتریایی مخصوص، علیه باکتری های بی هوازی دارد ( مهار تولید سموم باکتریهای بی هوازی ومهار رشد باکتری و افزایش قابلیت فاگوسیتیک و افزایش تاثیر آنتی بیوتیکها )
اندیکاسیونها
GAS EMBOLISM - 1
مانند آمبولی ناشی از بسیاری از اقدامات پزشکی نظیر تزریق داخل وریدی، عمل قلب باز، تهویه مکانیکی، همودیالیزو بعضی از اعمال جراحی که باعث علائم عصبی فوکال، آریتمی قلبی و ایسکمی عضوی می شود.
CARBON MONOXIDE POISONING -2
به علت حساسیت بالای سیستم قلبی عروقی و اعصاب مرکزی اکسیژن تنها نقطه عطف درمان این نوع از مسمومیت است و اکسیژن نه تنها اکسی هموگلوبین را افزایش می دهد بلکه اکسیژن رسانی بافتی را نیز بهبود می بخشد.
علا وه بر اثرفوق HBOبااثر مثبت روی بر طرف کردن عوارض پا توفیزیولوژیک ناشی از آسیب در سیستم اعصاب مرکزی با مکانیسم بهبود روند اکسیداتیو در میتوکندریها و مهارپراکسیداسیون چربی و مهار اتصال WBC به دیواره عروق ریز آسیب دیده، نهایتا" میزان مرگ ومیر را کاهش و بهبود قلبی عروقی وعصبی را افزایش میدهد.
GAS GANGRENE-3
با تاثیر HBO روی کلستریدیا و سایر بی هوازیها بر اثر تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن است که در شرایط تقریبا" بدون وجود آنزیم های degrading مثل superoxidase .dismutase . catalase .peroxidase اتفاق می افتد.
4- CRUSH INJURY
5-COMPARTMENT SYNDROME
6- DECOMPERESSION SICKNESS
7- SKIN GRAFTS AND FLAPS
8- EXCEPTIONAL BLOOD LOSS ANEMIA
9- TREATMENT OF OSTEOMYELITIS
10- INTRCARANIAL ABSCESS
11- MANEGMENT OF FUNGAL DISEASE
12- RADIATION INJURY TO TISSUE
13- PELVIC RADIATION NECROSIS AND RADIATION CYSTITIS
14- REPERFUSION ISCHEMIA
15- AEROBIC AND ANAEROBIC SOFT TISSUE INFECTIONS
16-TREATMENT OF THERMAL BURNS
موارد متعدد زخم های مختلف امروزه به یکی از معضلات شایع تبدیل شده است.
از جمله زخمهای عروقی ساق پا، که عود کننده هستند و عاقبت ناراضی کننده ای دارند زخمها ی فشاری (زخم بستر) ، زخم های دیابتیک و .... میباشند.
با توجه به اتیولوژی اصلی زخم ها و مشکل عدم بهبود ناشی ازپرفیوژن ناکافی بافتی که منجر به هیپوکسی و عفونت می شود HBO با اکسیژناسیون متناوب بستر زخم منجر به بهبودی به طریق ذیل می گردد.
1- عملکرد WBC رادر کشتن باکتریها بهبود می بخشد و باعث تقویت اثر آنتی بیوتیکها و تحریک کلاژن سازی می شود (در مرحله هیپر اکسیک )
2- تولید سم توسط باکتری را مهار می کند و پاسخهای ایمنی و التهابی مضرراسرکوب می نماید و از عملیات مضر سلول های سفید در زمان پس از پرفیوژن مجدد جلوگیری می کند.
3- تاثیر فاکتورهای محرک رشد اندوتلیال عروق و فاکتورهای رشد مشتق از پلاکت را افزایش می دهد
و از طرفی با افزایش تولید عروق جدید سبب بهبود اکسیژن رسانی به بافت اپی تلیال در زخم می گردد.
